Heliografen en pyranometers

De heliograaf is een instrument dat de dagelijkse uren zon (zonnestraling) op papier meet.
Het is gebaseerd op een zeer eenvoudig mechanisme, een glazen bol die altijd op het zuiden is gericht, waardoor de zonnestralen passeren, en zich concentreert op een lichtstraal die een karton of gegradueerd papier onderaan verbrandt. Het pad of het spoor van het verbrande papier markeert de uren zonneschijn. Het meest voorkomende en gehomologeerde heliograafmodel is het Cambell-Stokes-model.

De pyranomeer meet de zonnestraling die de aarde treft in numeriek formaat, in kW / m2, in een veld van 180º. Het fysische principe dat doorgaans wordt gebruikt bij de meting is een thermokoppel waarop de straling door twee halfbolvormige glazen koepels valt.Een voorbeeld van een pyranometer is die van Kipp en Zonen, die bestaat uit een thermo-elektrische cel in een behuizing met twee kristallen hemisferen. De thermo-elektrische cel bestaat uit een reeks horizontaal geplaatste thermokoppels, waarvan de uiteinden zijn gelast met verticale koperen staven die aan een massief koperen plaat zijn bevestigd.
De zwarte banden van de sensor (thermozuil) absorberen de zonnestraling die wordt omgezet in warmte. Deze warmte stroomt door de sensoren in het lichaam van de pyranometer en levert een elektrisch signaal dat evenredig is met de invallende straling.